Twee weken terug kreeg ik een berichtje van iemand die het moeilijk heeft en het eigenlijk niet meer ziet zitten om door te gaan.
Omdat zij geen lichtpuntje meer ziet alleen de donkere wolken en ik weet wat dit met je kan doen.
Deze keer deel ik een klein stukje hier over van mezelf en mijn ervaring hiermee. Dit is 1 van de moeilijkste columns ooit geweest om te schrijven.
Maar ik hoop dat dit voor veel mensen in deze gelijke situatie de kracht vinden om niet zomaar die handdoek in de ring te gooien.
Veel plezier met lezen🍀
Uitzichtloos,
Ik heb tijdens mijn schooljaren het niet altijd even leuk gehad. Dit is iets wat we vrijwel allemaal wel herkennen.
Ik was snel ziek door toen al iets wat later duidelijk zou worden maar mijn leerkrachten geloofde me niet omdat ik geen duidelijke diagnose had destijds.
Als ergens geen duidelijke uitleg voor is word er vaak makkelijk van gemaakt dat je school ziek bent terwel dit totaal niet waar is. Vooral op het voortgezet onderwijs was dit een ding. Naast dit speelde er ook iets anders tussen mij en een paar leraren wat ik nooit verteld heb uit angst.
Ik weet dat meer jongeren met deze problemen lopen en allerlei dingen naar hun hoofd geslingerd krijgen door zowel leerkrachten als artsen puur omdat ze geen duidelijkheid hebben
Dit is precies wat ik ook steeds te horen kreeg. En van het één kwam het ander.
Uiteindelijk gebeurde er zoveel in mijn leven dat ik er geen zicht meer in had.
Ik werd niet geloofd door leerkrachten, ze steunde mijn dromen niet want ik kon het niveau volgens hen niet aan.
Ik werd eigenlijk voor mijn gevoel niet geaccepteerd zoals ik was. Naast mijn lichamelijke problemen had ik andere interesses dan mijn mede klas genoten. Ik was geen persoon die van uitgaan hield en was nooit bezig met mode etc.
Volgens mijn leraren hoorde dat niet voor een meisje van mijn leeftijd toen.
Mijn idee was heel anders de leraren waren zelf zulke mensen en compleet anders dan ik zelf was.
En Ik denk dat HSP zich daar wel in herkennen niet begrepen worden door anderen ( die niet HSP zijn ).
In mijn school jaren was nog niks van HSP bekent pas toen ik 21 was kwam dit meer en meer omhoog.
Volgens sommige leraren was daar door mijn ideale plaatje niet goed en werd het vervolgens het op van alles geschoven waar niks waar van was. En ik kon er niks tegen in brengen.
Sommige van mijn vrienden destijds waren niet echt vrienden voor mijn gevoel ik werd niet begrepen en dat knaagde meer en meer aan me. Je kunt niet uitleggen wat er is en soms snappen mensen niet waarom je iets niet kunt. En dat is gewoon moeilijk er zijn verwachtingen en kun of wil je iets niet word je steeds overgehaald tot je ja zegt en dat kan niet altijd. Nee zeggen was voor mij lastig als HSP maar ook door de problemen die ik achter de schermen met de leraren had. Ik vertelde niemand er iets over achteraf had ik dit juist wel moeten doen.
Ik voelde me niet meer vertrouwt op die school en de school waar ik mijn opleiding deed daar juist wel voor 1 dag in de week. Ik was daar gast leerling en werd begrepen door deze leraren. Voor mij is dit altijd mijn echte school geweest.
Langer reizen maar ik voelde me echt op mijn gemak.
Uiteindelijk werd dit mij mentaal veelte veel en kon ik het niet meer aan.
Ik werd depressief en tegelijk wilde ik dit aan niemand laten merken ik leefde op dat moment in 2 levens.
Op school en stage probeerde ik me goed voor te doen niks aan de hand.
Thuis was ik mezelf zoals ik altijd was en droeg een masker om mijn echte gevoelens te verbergen.
En in de nacht kwam dit los als ik alleen was. Ik wilde niemand met mij problemen opzadelen. Tegelijkertijd was ik bang dat ik niet geloofd werd omdat de leraren me ook dat gevoel gaven eigenlijk zelfs opeiste. Zij gaven mij het idee dat alles wat ik zij nep of gelogen was terwel ze heel goed wisten van niet. Iedereen vonden hun leuk en lief en dat maakte mij allen maar onzekerder. lang niet alle docenten waren zo een klein handje waren toppers waarvan 1 mij het laatste jaar echt door gesleept heeft om niet op te geven. Dankzij hem heb ik dat jaar nog door gezet.
Uiteindelijk liep het zo ver dat ik het niet meer aan kon, ik kon geen kracht meer vinden om door te gaan.
Het maakte me niks meer uit. Voor mijn gevoel was iedereen beter af zonder mij omdat ik alleen maar problemen veroorzaakten voor mijn familie en dit was het laatste wat ik wilde.
Al wist ik dat het niet mijn fout was voelde het wel zo en de dingen die ik probeerde werden alleen maar tegen gewerkt. En ik kreeg alleen maar weer woord en mijn vrienden lieten de andere kant zien. Je beste vrienden kunnen je keihard in de rug steken.
Ik was er klaar mee.
In de nacht kon ik nauwelijks slapen en op een gegeven moment kom je op het punt dat het je niks meer uit maakt.
Ik wilde stoppen en weg van alles voor mijn idee stortte de hele wereld in.
Ik voelde me nergens meer veilig en de plek waar je je veilig hoort te voelen werd ook verpest.
Mijn idee was stoppen met leven op die manier zou het wel goed komen.
Ik had een brief klaar voor mijn familie en voor de personen die mij het leven zuur maakten om zo te laten zien dat deze personen fout zaten.
Er gaan op zo'n moment zoveel dingen door je heen dat je min of meer een robot bent.
Mentaal denk je teveel en emotioneel sta je op knappen waardoor je gevoelens buiten op 0 staan.
Je kunt het niet uiten.
Je doet normaal naar de mensen om je heen waardoor het lijkt dat er niks aan de hand is maar juist dat maakt het gevaarlijk dat niemand het door heeft.
En personen ineens er niet meer zijn en later familie en vrienden er niks van begrijpen.
Geef het nooit zomaar op.
Uiteindelijk is er iemand bij me gekomen van mijn familie zonder dat ik het wist en en die op dat moment mij van gedachten veranderde. Zonder hem zou ik hier waarschijnlijk niet meer geweest zijn.
Hij vertelde op dat moment eigenlijk de harde waarheid.
Als je je leven opgeeft omdat anderen dit vrijwel onmogelijk maken. Door pesten, leugens te delen, of welke reden ook laat je hen winnen.
Je geeft op dat moment alles op en al lijkt dit op dat moment niks waard je doet je familie enorm veel pijn.
En dan zijn er nog mensen die smeken om te blijven leven. Of die vol vreugde en leven verongelukken.
Hij zij dat je altijd moest geloven in je droom en als je daar voor zou gaan je zou winnen van de mensen die je juist in deze situatie brachten/brengen.
Soms moet je tot het uiterste gaan.
En dit is wat ik uiteindelijk heb gedaan.
Het klinkt waarschijnlijk veel makkelijker zo maar geloof me mentaal heeft het veel impact gehad en ook nu heb ik ( zoals ik het noem ) nog littekens en drempels die ik moet overwinnen.
Maar uiteindelijk heb ik mijn doel destijds bereikt en daar gaat het om
Pas 3 jaar later heb ik mijn moeder verteld waar ik destijds mee liep.
Omdat het voor mij heel moeilijk was om te vertellen.
Ik wist als ik dit zou zeggen dat ik haar als nog verdriet zou doen.
Lucht je hart.
Tegelijk is het een tip vertel het wel.
Ik weet mensen in deze zelfde situatie vertellen niks en leven met dat masker op.
Ik heb geluk gehad dat op het moment van mijn oudoom voor mij klaar stond om mij tegen te houden en mijn de waarheid in lied zien.
Uiteindelijk hen ik op eigen kracht het grootse deel zelf heb over wonnen en mijn doelen bereikt. Ik heb tot op de dag van vandaag nooit alles verteld tegen mijn ouders of wie dan ook.
In welke situatie je ook zit geef het nooit zomaar op en denk aan de mensen om je heen.
Hoe uitzichtloos het leven ook mag lijken er komt altijd een moment waarop het het meer dan waard is en je begrijpt dat het leven het waard is.
Het klinkt makkelijk maar geloof me ook mijn leven is niet perfect dat is niemands leven.
Elke dag is er wel weer een challenge maar het gaat er om dat je weet waarvoor je opstaat en vecht.
Al lijkt dat niks waard of je nu bij je ouders woont of een vriend of vriendin hebt al is het een dier ze geven om je en houden van je.
En daarin zit de waarde die je nooit mag opgeven.
Tot slot,
Een compleet ander column dan normaal.
Maar ik hoop dat ik deze zelfde boodschap naar jullie over kan brengen.
Ook omdat er al heel vaak naar mijn school jaren gevraagd is.
Ik hoop dat jullie nu een beetje begrijpen waarom ik hier weinig over deel.
Dit is voor mij het moeilijkste column tot nu toe geweest om te schrijven en publiceren met een dubbel gevoel.
Maar ik hoop dat jullie deze boodschap begrijpen en door gaan met jullie droom en doel😉
Iedereen heeft moeilijke tijden in het leven de een meer dan de ander en soms kan dat oneerlijk voelen.
Hoe je er mee omgaat is voor iedereen verschillend maar soms moet je door vechten en zoals ik het zie kom je er dubbel zo sterk uit en vind je je doel.
Zonder mijn ervaringen zou ik nu niet zijn wie ik nu ben en doen wat ik nu doe mijn doel om respect en positiviteit meer in de wereld te krijgen komt puur omdat ik respectloosheid keer op keer heb mee gemaakt.
Het klinkt misschien diepzinnig ( letterlijk ) maar als je goed nadenkt snapt iedereen wel wat ik bedoel.
Ik hoop dat jullie nu een beetje begrijpen waarom ik hier weinig over deel.
Dit is voor mij het moeilijkste column tot nu toe geweest om te schrijven en publiceren met een dubbel gevoel.
Maar ik hoop dat jullie deze boodschap begrijpen en door gaan met jullie droom en doel😉
Iedereen heeft moeilijke tijden in het leven de een meer dan de ander en soms kan dat oneerlijk voelen.
Hoe je er mee omgaat is voor iedereen verschillend maar soms moet je door vechten en zoals ik het zie kom je er dubbel zo sterk uit en vind je je doel.
Zonder mijn ervaringen zou ik nu niet zijn wie ik nu ben en doen wat ik nu doe mijn doel om respect en positiviteit meer in de wereld te krijgen komt puur omdat ik respectloosheid keer op keer heb mee gemaakt.
Het klinkt misschien diepzinnig ( letterlijk ) maar als je goed nadenkt snapt iedereen wel wat ik bedoel.
( Voor mijn school collega's )
Ik hen vernomen dat er wat vragen ontstonden door dit column.
Ik begrijp dit wel omdat ik nooit iets erover gezegd heb destijds.
Ik heb een klein deel van mijn verhaal in dit column geschreven.
En het voelt dubbel heel dubbel maar dit column heb ik geplaatst omdat ik anderen in deze situaties wil helpen. Ik hoop dat jullie dit kunnen begrijpen.
Ik heb nooit verteld wat er echt speelde tussen mij en bepaalde leraren en als zij dit lezen hoop ik met heel mijn hart dat ze luisteren naar hun leerlingen en geen valse oordelen of verwachtingen meer hebben. Want ik gun dit niet 1 leerling.
Ik ben niet de enigste geweest met mindere ervaringen door hen. En ik ben blij dat ik dit weet want in die tijd voelde ik me wel zo.
Fouten maken is menselijk maar er zijn grenzen. En die grenzen waren bij mij ver over mijn grens gegaan. Ik ben 1 leraar ontzettend dankbaar geweest om mijn laatste jaar er door heen te slepen.
Naar mijn vrienden uit die tijd.
Sorry als het persoonlijk opgevangen word.
Maar ik zelf ga er van uit dat iedereen hun eigen rol weten en wie wel mijn vrienden waren dat hoef ik niet in te vullen.
En eigenlijk doet het er niet meer toe ik weet dat sommige zullen schikken van dit column omdat jullie er niks van wisten. En geloof me ergens heb ik spijt dat ik niks verteld heb. Misschien had ik me dan een stuk veiliger gevoeld.
En het is echt niet mijn bedoeling dat jullie er van schrikken of het persoonlijk op vatten.
We zijn jaren veder hebben ons eigen leven opgepakt. We zijn volwassen geworden en hebben allemaal wel iets mee gemaakt wat moeilijk is.
En ondanks de dingen die gebeurt zijn hebben we ook leuke herinneringen samen en die mogen we niet vergeten. Althans dat doe ik niet dat zou gewoon jammer zijn.
We maken allemaal dingen mee die niet altijd even leuk zijn maar we maken er wel wat van 😉
En dat wil ik ook iedereen mee geven hier op Emsterdream elke hindernis overwin je een keer zolang je maar positief blijft en er in geloofd om het te overwinnen.
Zoals ik al schreef een heel ander column letterlijk met een 3 dubbele boodschap,
Volgende week komt er weer een normaal column die we gewend zijn op Emsterdream.
Dit is ook mijn eerste en laatste column over mijn school tijd.
Ik heb dit column geplaatst om mensen de andere kant te laten zien van een keuze maken die je leven beheerst en dat die keuze heel anders kan lopen omdat er altijd een lichtpuntje is die je moet vinden. En iedereen heeft dat kleine licht puntje in zich.
Bedankt voor jullie support en tijd om weer dit column te lezen.
#RespectOpNr1
#PositiviteitOpNr1
#TeamEmsterdream
Reactie plaatsen
Reacties
Jeetje deze komt binnen zeg wat een mooi column Kimberly. Ik snap wel dat je dit moeilijk vond om te delen maar hier mag je echt ontzettend trots op zijn niet dat je dit gebeurt is natuurlijk. Maar ik weet zeker dat dit een eye opener is voor heel veel mensen.
Het was leuk om jou persoonlijk te mogen leren kennen ondanks de omstandigheden en sorry van de prik hoop dat dat goed is gegaan en je geen blauwe plek hebt😉
Groetjes Miranda ( de prikster )
Hey Miranda,
Thx en leuk dat je een berichtje hebt geplaats nu moet ik je wel geloven.
Het is een mooie blauwe plek geworden maar hoort er bij😜 vond het ook leuk om jou te leren kennen en super bedankt voor je suport en lieve berichtjes😉💛
Geen dank je verdient het meid voor mij en waarschijnlijk heel veel anderen ben je een groot voorbeeld en waar jij voor staat echt meid diepe respect.
Sorry van die blauwe plek nu heb ik ook een handtekening achter gelaten en dat op een arm😜 hoop dat het goed nieuws mag brengen meid ( ik volg je op net insta ;-)
Vond het super om je te zien in het echt dankzij een spiekbriefje met je naam😉
#TeamEmsterdream
#EmsterdreamerFan
Kippen vel en tranen in mijn ogen.
Wat een mooi collumn Kimberly bedankt voor het plaatsen dit opent ook mijn ogen ❤
Wat mooi geschreven weer meid dieppe respect😘💖
Respect meid ik wist al wel het een en ander maar dit... Je gaat hier zws mensen mee helpen meis ik weet wat het is om tegen die randen aan te lopen... Ga zo door maatje💖
Bedankt kimberly dat je dit geplaats hebt je helpt me hier echt enorm mee je hebt gelijk. Zij winnen als wij het opgeven en dat is het never nooit waard. Ik begrijp mensen soms echt niet waarom? Maar gelukkig zijn er ook mensen als jou die wel voor respect vechten dat geeft weer moet😉
#RespectOpNr1
#TeamEmsterdream
Fionna.
Respect thank you so much for sharing this story of you. You're amazing Emsterdream and a big example for many people.
Big love❤
Shanna
Bedankt kimberly dat je dit geplaats hebt je helpt me hier echt enorm mee je hebt gelijk. Zij winnen als wij het opgeven en dat is het never nooit waard. Ik begrijp mensen soms echt niet waarom? Maar gelukkig zijn er ook mensen als jou die wel voor respect vechten dat geeft weer moet😉
Mooi column weer jeetje zit met een brok in mijn keel je schrijft het zo mooi in je woorden dat maakt jou site net iets unieker.
Respect en een dikke duim dat je dit hebt gedeeld Kimberly ik snap hoe lastig dit voor je is geweest maar je helpt hier anderen echt mee dat weet ik zeker. Je bent echt een topper ga zo door meid😉💗
Jeetje mooi column weer Kimberly deze is echt voor mij de beste tot nu toe. Ik snap wel dat je dit moeilijk vond je gooit een deel van jezelf online ik weet hoe moeilijk dat is. Maar eerlijk gezegd ik weet zeker dat jij inspiratie gaat geven meid echt. Waar jij voor gaat en je doel is is zo mooi en ik weet zeker dat je voor 20 juni die 3k te pakken heb😉💪✌❤
Respect meid mooi collumn weer 👍💪💪
Wauw wat mooi geschreven Kimberly dit is compleet uit het leven gegrepen. Ik kan het me voorstellen mensen kunnen wreed en enorm gemeen zijn. En vrienden kunnen vaak fouten maken ook al denken ze van niet ik ben ook gekwets geweest en weet hoe dit voelt. Maar weet je je bent er keisterk uit gekomen en Je bent een sterk voorbeeld meid keer op keer geef je sterke motivatie en wat je al zij alles wat je mee maakt verandert je en het nummer er onder prachtig. Veel liefs Sanne❤
Ik blijf je suporten meid ga zo door💖