Deze keer is het collumn voor mij behoorlijk persoonlijk om dat een groot deel over mezelf gaat.
Ik hoop dat ik mensen hier mee kan helpen omdat ik weet hoe moeilijk en frustrerend het is als je in deze onzekerheid loopt.
Maar ook al eye opener dat sommige meer begrip gaan krijgen voor mensen met een ziekte. Je hoef niet altijd iets aan de buitenkant te zien om te geloven dat er iets mis kan zijn met iemand die inwendig iets mankeert.
Dit column schrijf ik voor ( vooral ) mensen die al jaren in onzekerheid lopen over hun gezondheid ondanks ze steeds onderzoeken krijgen.
Ik zelf weet hoe dit is en wat het met je doet als je geen duidelijkheid hebt.
Als tiener werd ik niet begrepen op school en liep ik al bij artsen die geen duidelijk antwoord konden geven. Ze verwachten dat het een keer zou openbaren maar ze wisten niet hoe wat of wanneer.
Onderzoeken en uitslagen.
Al jaren loop ik met onderzoeken die soms echt alles behalve leuk zijn.
Je hebt het er voor over als je weet dat het duidelijkheid kan geven.
En wat je vooral hoopt is dat ze kunnen helpen.
Bloedonderzoeken gaven aan dat er iets mis is maar andere onderzoeken gaven meer onduidelijkheid
Wat is er mis?
Tussen de onderzoeken door zit er vaak tijd soms zelfs een paar maanden voor je de uitslagen krijgt.
In die tijd hoop je dat er duidelijkheid komt. Maar na een aantal keer steeds met vraagtekens achter te blijven zitten durf je niet meer te hopen.
Althans dat is hoe ik het uiteindelijk ervaarde. Ik was tiener toen de eerste onderzoeken begonnen en nog steeds zijn sommige uitslagen onduidelijk. Ik weet gelukkig iets meer dan toen maar nog steeds zitten er vragen.
Op dagen dat het echt niet fijn gaat en je pijn hebt blijf je met die zelfde vragen dealen.
Wat is er nu mis? Kan er iets aan gedaan worden?
Elke dag loop je tegen die zelfde dingen aan. En soms maakt het je compleet moedeloos.
Maar het blijft belangrijk moet te houden en door te gaan en niet in dat hoekje te kruipen.
Ik probeer altijd positief te blijven al is het soms niet makkelijk het is wel belangrijk hoe negatiever je mentaal word hoe meer het ook op je lichaam reageert.
Geen diagnose maar wel een stempel.
Tja ook dit is een feit die meerdere zullen herkennen.
Niet alle artsen zijn zo absoluut niet zelfs.
Maar helaas sommige wel.
Vinden artsen geen duidelijke diagnose zeggen sommige artsen dat het psychisch is ( geestelijk dat je je klachten inbeeld ) ook al zijn er duidelijk aanwijzingen dat er wel iets is. Of je krijgt een diagnose die niet klopt.
Als tiener heb ik dit door een arts in opleiding te horen gekregen ik zou mijn klachten inbeelden.
Terwel ik toen al regelmatig koortsaanvallen had.
Dit zijn punten die ik niet kan begrijpen ik respecteer elke arts en ben mijn artsen dankbaar voor hun inzet en mij hebben geprobeerd te helpen.
Maar ik kan niet begrijpen dat sommige artsen dit patiënten aan kunnen doen.
Tuurlijk zullen sommige patiënten de drempel af lopen om elk dingetje.
Maar een arts kent z'n vaste patiënten en weet welke wel of niet serieus met klachten komen.
Het ergste is dat patiënten naar verloop van tijd aan zichzelf gaan twijfelen en denken misschien heeft hij of zij toch gelijk en is er niks mis. Ik heb dit ook een tijdje gedacht tot m'n lab uitslagen een duidelijk antwoord gaven en m'n internist me in liet zien dat dit absoluut niet waar is en hij me geloofde.
Dit zijn artsen die echt hun patiënt willen helpen.
Onzekerheid en verdriet.
Artsen die dit tegen hun patiënten zeggen als ze er niet uit komen hebben niet door wat dit met een patiënt mentaal doet als ze zeggen zit het niet psychisch of beeld je je het niet in? Want we kunnen geen duidelijke diagnose stellen.
Ik ben nu al ruim 8 jaar Vedder en nog steeds ben ik bang ze het hier weer op zetten terwel er al duidelijk aangegeven is dat ik lichamelijk iets mankeer en ik al 2 duidelijke diagnoses heb.
Ook als je een ziekte heb waar weinig bekent over is is dit frustrerend zeker als er nog geen medicijnen zijn. Of een duidelijk beeld van het ziekte verloop ( hier schrijf ik nog een nieuw column over )
Keer op keer de zelfde vragen.
Altijd als je naar het ziekenhuis of je huisarts gaat wilt graag je omgeving weten hoe het is gegaan en weten of je meer weet.
En hoe vaker je zeg tja beetje het zelfde nog niet echt duidelijkheid zie je de teleurstelling.
Ik vind dit altijd lastig in jezelf wil je huilen maar het niet laten zien. Het word op een gegeven moment frustrerend.
Nog lastiger is instanties of je collega's. Hun willen ook graag weten hoe het gaat en als je na een paar jaar nog met vragen loopt en lichamelijk niet veel kunt word het lastig.
Omdat zij je niet begrijpen. Ze weten niet hoe het is te lopen dag in dag uit en steeds de zelfde challenge aan te gaan met je eigen lichaam. Uitleggen is ook moeilijk je kunt je gevoel omschrijven maar voor hen blijft het lastig inbeelden.
Tot slot.
De reden dat ik dit column plaats is omdat ik weet dat veel meer mensen met deze onzekerheid lopen jong en oud.
En naast dit ook stempels krijgen die onterecht gegeven worden omdat artsen geen duidelijk diagnose kunnen geven.
Ik heb dit gehad maar ook mensen om me heen die ik ken.
Ik loop nog steeds met vragen en de onduidelijkheid maakt je soms echt onzeker en verdrietig.
Je wilt antwoorden en duidelijkheid maar vooral weten of ze je kunnen helpen.
Ik probeer ondanks dat zoveel mogelijk positief te blijven en niet in een hoekje gaan kniezen elke dag is een challenge maar zoals hier op Emsterdream weet ik dat ik mensen op mijn tempo kan helpen en dat geeft dat geeft gewoon echt motivatie en veel positiviteit.
Mijn tip aan iedereen met een ziekte of lichamelijke beperking.
Of je nu weet wat je hebt of niet.
Geef nooit op en laat de hoop niet zomaar vallen.
Geniet van de dagen waar je je redelijk voelt en hou dat vast op de dagen dat je je echt niet goed voelt en of niks kunt.
#RespectOpNr1 #PositiviteitOpNr1
#TeamEmsterdream
Reactie plaatsen
Reacties
Dit is echt een mooi collumn Kimberly ik ken mezelf er in terug met school en idd de stempels.
Ik heb vavaf mn 6e vage klachten in mn darmen ene keer extreeme krampen uit het niks tot ik bijna neer val. Mijn huisarts had me toen doo gestuurd naar het ziekenhuis en daar onderzoeken gehad niks uit gekomen.
Na een paar jaar weer geweest geen uitslagen
Nu ben ik 16 nog steeds de zelfde buik klachten maar wat erger en de huisarts wil eigenlik niks meer doen omdat er toch niks uit komt ik zou me aan stellen en niet naar school willen..... dat maakte me toen boos en idd artsen hebben geen flauw idee hoe ze op dat moment een patient kwesten ze zitten je aan te gapen en wachten tot jij een andwoord hebt en hun zijn arts.
Ik ben echt enorm blij dat je hier een collumn over plaats en jou vethaal verteld idd je helpt ons door dit te doen zodat we weten dat we niet de enigste zijn me deze onzekerheid.💖
#teamemsterdream
Hoi Alexa,
Ik las je berichtje net bedankt voor je lieve woorden. Heb je uiteindelijk wel een diagnose gekregen?
Kijk even op de website van het prikkelbare darm syndroom als je deze klachten herkent geeft dit gewoon door aan je huisarts desnoods samen met je ouders.
Ik heb hier zelf ook jaren mee gelopen met pds ( afkorting ) kunnen ze geen diagnoze geven omdat het een verzamelnaam is van verschillende darm aandoeningen.
Heb je vragen stuur ze gewoon mag ook via insta social knoppen staat in mn bio😉
Wauw super bedankt Kimberly zo gaaf dat je me wilt helpen echt super bedankt💕
Ik heb net gekeken met mn moeder en idd veel dingen herken ik.
Super lief dat je me helpt morgen gaat mn moeder een afspraak maken om dit te vertellen. Ze is ook boos op de thuisarts dat die niet daar aan dacht. Ik stuur je een pb via insta en nogmaals bedankt ook namens mn auders je bent de beste😘💗
#TeamEmsterdreamforlife
Zo lief echt mooi dat je dit doet Kimberly wou dat er meer waren zoals jou online bewijst wel emsterdream is de beste site ever💖💖💖
Mooi collumn kreeg een paar keer brok in mn keel
Ik wist niet dat je serieus een ziekte had nu heb je dat natuurkijk niet los gelaten maar soms is het e merken aan mensen. Ik weet zeker dat je hier mensen mee gaat helpen kimber!y dat doe je sws met emsterdream
Je schrijft wel de waarheid ik ken ook iemand waarmee artsen onweis lang hebben tijdgetrokken en bleek mn oma bot kanker te hebben en na de uitslag bleek ze nig een paar maand te hebben terwel mn oma al wist dat ze kanker had en dood zou gaan. De arts van dr zij dat ze zich aanstelde en een bot ziekte zou hebben maar dan geen kanker
Ik was toen ook boos mn moeder natuurlijk meer maar onbegrijpelijk.
Pls stop nooit meer met emsterdream kimberly ik kijk elke keer weer uit naar je collumn of ronde en vind je zo tof eindelijk is er een website die echt respect en begrip voor elkaar is in plaas van over ristie en schelden #teamemsterdream
Mooi collumn Kimberly 💖
Helemaal waar en zo mooi geschreven Kimberly ik heb er zelf ook alle ervaring mee top dat je voor ons op komt en respect dat je jou verhaal en van anderen plaats om deze kant van ziekzijn ook deelt. Iedereen denkt even naar ee arst en je bent weer gezond mooi niet waar was dat maar zo simpel!!! Had er alles voor over als dit kon. Ik heb zelf ms en deze diagnoze heeft 15 jaar geduurd had met mn 14e al klachten nu 29 en pas de diagnoze sinds maart 2018. Maar net wat je zegt positief blijven en elke dag genietten van de mooie dingen. Ga zo door meid❤
Mooi collumn weer Kimberly kreeg een brok in mn keel met dat gedichtjr er onder syper veel respect voor je dat je dit collumn plaats kunnen heel veel mensen van leren eigelijk van alle collumn die hier staan big love uit België😘💖
Wow dit collumn is echt sterk respect emsterdream. Echt dik respect tof dat jij deze kanten omhoog haalt zowel voor# RespectOpNr1 en dit 💪
Ik ken dit idd wel mijn moeder was een paar jaar geleden ook erg ziek kreeg idd allerlij beschuldigingen ze zou alcolist zijn etc nooit drinkt ze maar kreeg geen duidekijke diagnoze uiteindelijk zou ze een blindedarm onsteking hebben niks van waar weer geen andwoord. Idd kwam ze ook op het punt zit tussen de oren waardoor ze niet meer naar de dokter ging. Uiteindelijk ging het niet meer en na ruim 6 jaar kreeg ze de diagnose pds maar geen medicijnen of uitleg wat er gedaan kan worden omdat ze zeggen dat pds een verzamelnaam. Gewoon waardeloos dat ze zolang beschuldigen en dingen beweren dit maakt mensen echt kapot en de mensen met een ziekte of zo zijn de lul als ze gaan of niet.
Mooi collumn weer top dat je dit hebt geplaats respect meid 💪👊❤
Mooi collumn kimberly respect ga zo door 😘
Kreeg een brok in mn keel respect meis dat je dit zo mooi deelt en voor mensen zo mooi op komt. Niet alleen dit collumn maar ook je vorige ga zo door kimberly😘
Mooi sterk collumn Kimberly ben zo blij dat je dit doet dit is echt je passie schrijfen vanuit je hart en jou bootschap duidelijk maken #RespectOpNr1 💖
mooi collumn weer emsterdream ik ken mezelf in dit verhaal ben 28 en loop ook nog steeds met vraagtekens en inderdaad veel vooroordelen over me heen gehad incl de bekende het zit tussen je oren. Ik laat me tegenwoordig niet meer gek maken maar eerst greep het me echt aan. Je hebt gelijk dat je gaat twijfelen over jezelf en je klachten. Maar eerlijk we beelden dit ons niet in. Dat kan ook uberhaup niet je hebt geen invloed op de uitslagen van de onderzoekken hoe kan een arts dan zoiets zeggen?
Oprecht je mag enorm trots zijn op je website en je collumns heb ze allemaal gelezen en ik zie je groeien incl je fans Kimberly wees echt trots op je werk je gaat nog heel veel mensen alleen al met deze helpen en steun geven want idd we voellen ons enorm alleen als het hier om gaat of de onzekerheid over onze toekomst en door dit collumn maak je duidelijk we zijn niet de enigste.
groetjes uit Amsterdam
True ik herken mezelf hier ook in 💖💖💖💖💖 #TeamEmsterdream 💖💖💖💖💖
Mooi collumn ik ken mezelf hier in jaren naar verschillende artsen verschillende onderzoekken kwam niks uit dus zat in mn hoofd. Uiteindelijk spygisch onder zocht en kwam ook niks uit zou anorexia hebben terwel ik totaal niet te mager was maar had konstant buikpijn. Kwam ik na 5 jaar bij een mdl arts die ik zelf echt wardeerde en na een darmonderzoek bleek ik de ziekte van crohn te hebben. Ik was zo blij eindelijk een duidelijke diagnose zonder te beseffen wat ik had.
Echt waar alles wat hier in staat komt overheen en is 100% waar voor sommige die het misschien niet geloven artsen kunnen zo zijn en patienten zijn altijd de pineut. Super blij en dankbaar dat je dit collumn geplaats hebt Kimberly van Emsterdream. Jij plaats collumn die waar zijn maar veel mensen niet durfen te vertellen omdat ze bang zijn niet geloofd te worden😉
Big love en je hebt een nieuwe fan er bij #TeamEmsterdream 💪
Bedankt allemaal voor alle lieve berichtjes en steun. Ik kan niet op iedereen reageren dan word het wel heel veel maar super bedankt. Ook voor het delen van jullie persoonlijke verhaal💖
#TeamEmsterdream
Groetjes Kimberly.emsterdream
Mooi collumn ik ken mezelf hier in jaren naar verschillende artsen verschillende onderzoekken kwam niks uit dus zat in mn hoofd. Uiteindelijk spygisch onder zocht en kwam ook niks uit zou anorexia hebben terwel ik totaal niet te mager was maar had konstant buikpijn. Kwam ik na 5 jaar bij een mdl arts die ik zelf echt wardeerde en na een darmonderzoek bleek ik de ziekte van crohn te hebben. Ik was zo blij eindelijk een duidelijke diagnose zonder te beseffen wat ik had.
Echt waar alles wat hier in staat komt overheen en is 100% waar voor sommige die het misschien niet geloven artsen kunnen zo zijn en patienten zijn altijd de pineut. Super blij en dankbaar dat je dit collumn geplaats hebt Kimberly van Emsterdream. Jij plaats collumn die waar zijn maar veel mensen niet durfen te vertellen omdat ze bang zijn niet geloofd te worden😉
Big love en je hebt een nieuwe fan bij